Alevi ve Sünni Karşılımı

Sünnilerin ibadet yeri camilerdir. Alevilerin ibadet yeri cemevleridir.

Camilerde ibadet dili Arapçadır. Cemevlerinde ise Türk dilinde ibadet edilir.

Sünniler saf namazı kılarlar. Aleviler halka namazı ( cem ayini ve semah ) kılıp niyaz ederler.



Sünnilerin kıblesi Mekke şehrinde bulunan Kabe’dir. Alevilerin kıblesi insandır. İbadet esnasında insanlar halka biçiminde birbirlerine secde ederlerler

sünilerle alevilikdeki fark sadece ibedet farklılıgıdır islamiyet her iki toplumunda içindedir



Sünnilerde Kabe, Allah’ın evi olarak adlandırlır. Aleviler, Allah’ın evinin insanın kalbi olduğuna inanırlar. Bu yüzden taştan yapılma bir binaya değil insana secde ederler.





Sünniler Ramazan’da bir ay süreyle oruç tutarlar. Aleviler gerçek orucun nefse hakimiyet ve kötülüklerden uzak durmak olduğuna inanıp Ramazan’da oruç tutmazlar. Aleviler, Muharrem ayında Hazreti Hüseyin ve arkadaşlarının şehid edilmesinden dolayı 12 gün süreyle matem orucu tutarlar.



Zengin Sünniler hacca gidip Kabe’yi ziyaret ederler. Aleviler gerçek haccın insanların gönüllerini ziyaret etmek olduğuna inanırlar. Çünkü Alevi inancına göre insanın kalbi Allah’ın evidir. Bununla birlikte Aleviler; Nevşehir’in Hacıbektaş ilçesinde bulunan Hünkar Hacı Bektaş Veli’nin türbesini ziyaret etmeyi hac görevlerini yerine getirmek için kafi görürler.



Sünnilerde ibadet esnasında kadın ve erkek bir arada bulunamaz. Alevilerde kadın ve erkek yaşamın her alanında olduğu gibi ibadet esnasında da bir aradadır. Cem ayinlerinde kadın erkek birliktedir. Semahlar birlikte dönülür.Deyişler beraberce okunur.



Sünnilikte ( Sünnilerin büyük çoğunluğu uygulamasa da ) kadınlar için katı örtünme kuralları vardır. Alevilikte Türk örf ve adetleri çerçevesinde bir giyim kuşam vardır.



Sünnilikte birden fazla eşle evlenmeye cevaz vardır. Alevilikte ise tek eşlilik esastır.



Sünnilikte dinsel hukuk kuralları mevcuttur. Alevilik ise laiklik yanlısı ve aydınlanmacıdır.



Sünnilikte malın kırkta biri zekat olarak fakirlere verilir. Alevilikte ise kırkta bir kafi görülmez. Musahiplik, lokma paylaşımı vb. kurumlar aracılığıyla toplumsal yardımlaşma ve dayanışma had safhadadır